12 juni Slechte weg.

'Gods wegen zijn duister en zelden aangenaam' . Zo luidt de titel van een boek van Bob den Uyl. Hoewel ik mij in de titel van het boek niet echt kan vinden, was vandaag de dag van de slechte weg.
De meeste toeristengebieden prijzen zichzelf aan met mooie omschrijvingen. Hier in de buurt prijzen ze zich zelf aan met de matige kwaliteit van de wegen. Aangezien wij de afgelopen weken heel wat wegen onder onze wielen hebben zien passeren leek het ons wel een goed idee om deze slechte weg met eigen ogen te aanschouwen. Wij deden dat niet op de fiets maar lieten ons per autopostbus naar de plaats van bestemming brengen. Onderweg bleek nog niets van de slechte weg. Sterker nog: Er liepen zelf twee goede wegen naast elkaar. Op de plaats van bestemming aangekomen bleek dat alles op een vergissing berustte. De slechte weg was nog een overblijfsel uit de tijd van de Romeinen. Zij noemden deze weg slecht. (viamala) Inmiddels is er wel het een en ander verbeterd. En zelfs nu nog zijn ze druk bezig met de weg verder te verbeteren.
De viamala zelf tenslotte is een kloof waar de Rijn doorheen stroomt. Via vele traptreden kan je afdalen en zien hoe het water in de loop der tijd zich een weg de diepte in heeft gebaand. Ongeveer een millimeter per jaar komt de rivier lager te liggen.
Het was een mooie afdaling naar beneden, en ook de klim naar boven was adembenemend.
Aangezien wij toen weer boven waren nog even op de autopostbus moesten wachten, hebben wij ons weer kunnen verbazen over toeristen die per touringcar reizen. De helft van de tijd ben je aan het wachten op de anderen. En de andere helft doe je alles met de groep. Interessant om te aanschouwen.
Morgen gaan wij de Rijn weer stroomafwaarts volgen. Eerst naar Zuerich, en vervolgens met de trein naar Nederland.

.